NASZE OBSERWACJE
Mioritic kocha całym sobą. Domownicy są dla niego wszystkim. Nawet w porze karmienia odrobina pieszczot od pana jest ważniejsza od miski pełnej karmy. Nie raz musieliśmy wręcz namawiać naszą suczkę do jedzenia, podsuwaliśmy jej karmę pod pysk żeby tylko coś zjadła. Są łagodne ale w stosunku do obcych nieufne. Nie ujadają jak np. wilczury ale też nie pozostają obojętne gdy coś je zaniepokoi. Niech Cię nie zmyli ich wielkość. Pomimo dużych rozmiarów i wagi jest bardzo szybki i skoczny. Mioritic jest wesoły i lubi zabawę. Mamy suczkę i psa i widzimy różnicę w zachowaniu: Umka uwielbia bieganie, jest skoczna skora do zabawy ciągle zaczepia Gazdę ale przy tym zachowuje się jak dama. Gazda jest bardziej majestatyczny, owszem lubi pobiegać i lubi zabawę ale wychodzi z założenia że co za dużo to niezdrowo. Typowy mężczyzna ? Ponad bieganie przedkłada dokładne wytaplanie się w błocie, wprost jest szczęśliwy jak wyleje się woda z miski i może w niej chlapać łapami. Sierść mają mięciutką w dotyku (nieznajomi, którzy je głaskali porównywali ją do wełny owcy choć nie jest tak kręcona i gęsta). Po dniach ulewnych kiedy psy są ubłocone wystarczą 2-3 godziny bez deszczu i całe błoto opada i wyglądają jak przedtem. Wystarczy też poczesać je przez chwilę i po piasku nie ma śladu. Po pierwszym deszczowym dniu od przybycia, kiedy zobaczyłam nasze umorusane psiaki to miałam chwilę zwątpienia. Myślę sobie: no koniec, trzeba je wykąpać! Jak tak dalej pójdzie to się zarobię bo po każdym deszczu będę musiała je kąpać! Ale jakie było moje zdumienie gdy po około 3 godzinach po błocie nie było ani śladu! Uznałam, że to cudowne ?. Jest to o tyle ważne dla tych właścicieli, którzy chcą psy trzymać na podwórku. Nie ma strachu pomimo białej szaty nie trzeba ich często kąpać (chyba że ktoś będzie jeździł na wystawy). Wbrew pozorom utrzymanie czystości nie jest takie trudne. Uczą się szybko trzeba tylko uzbroić się w cierpliwość i być konsekwentnym (podobnie jak we wszystkim) a postępy będą widoczne bardzo szybko. Często myślimy: on jest taki mały, to szczeniaczek, zacznę go uczyć jak urośnie a wtedy czasem jest trudniej albo za późno bo już utrwaliliśmy w świadomości psa określone zachowania. Najlepiej od pierwszego dnia konsekwentnie pokazywać psu czego od niego oczekujemy i to najlepiej jeżeli wszyscy będą oczekiwali tego samego ?
[ WZORZEC RASY ]
Ciobanesc Romanesc Mioritic / OWCZAREK RUMUŃSKI MIORITIC
Pochodzenie: Rumunia
Data publikacji wzorca: 06.07.2005
Użytkowość: Doskonały pies pasterski, nieprzekupny stróż i wspaniały towarzysz.
Klasyfikacja F.C.I.: Grupa 1: Psy pasterskie i zaganiające (bez szwajcarskich psów do zaganiania bydła) Sekcja 1: Psy pasterskie
Krótki rys historyczny: Rumuński Mioritic powstał drogą nastawionej na walory użytkowej selekcji psów, żyjących w Karpatach. Dzięki swym zaletom rasa ma w Rumunii wielu zwolenników. Wzorzec opracowany został przez Rumuński Związek Kynologiczny w 1981 roku, a następnie Komisja Techniczna związku dokonała jego przeróbki (29.03.2002) tak, aby spełniał wymogi, ustalone przez FCI w tak zwanym Formacie Jerozolimskim.
Wrażenie ogólne: Pies potężnych rozmiarów, ale nie ciężki, energiczny,o efektownym wyglądzie. Długa sierść porasta całe ciało, łącznie z głową i kończynami. Psy są większe i mocniejsze od suk.
Ważne proporcje: Długość tułowia do wysokości w kłębie - 11 : 10. Głębokość klatki piersiowej powinna stanowić mniej więcej połowę wysokości w kłębie. Kufa jest nieco krótsza od mózgoczaszki.
Zachowanie i temperament: Spokojny i przewidywalny. Dobry obrońca stada, bardzo odważny i skuteczny w starciu z drapieżnikami (niedźwiedź, wilk, ryś). Nieufny wobec obcych. Lubi dzieci.
Głowa: Mózgoczaszka : Czaszka: Średnio szeroka, lekko wysklepiona. Linie profilu czaszki i kufy prawie równoległe. Oglądana z przodu czaszka jest lekko wysklepiona. Łuki jarzmowe słabo rozwinięte. Guz potyliczny wyraźny.
Stop: Niezbyt wyraźny. Twarzoczaszka :
Nos: Szeroki, dobrze rozwinięty, czarny.
Kufa: Nieco krótsza od mózgoczaszki, mocna, zwężająca sie stopniowo w kierunku nosa, ale nigdy nie szpiczasta, szczęki mocne.
Wargi: Grube, przylegające, dobrze pigmentowane.
Uzębienie: Szczęki mocne, uzębienie kompletne, zęby mocne i zdrowe, równo rozmieszczone, zgryz nożycowy.
Policzki: Słabo zaznaczone.
Oczy: Średniej wielkości, owalne, barwy orzechowej, ciemnobrązowej lub nieznacznie tylko jaśniejszej, ale nigdy nie żółte. Powieki dobrze pigmentowane. Wyraz spokojny i inteligentny
Uszy: Osadzone dosyć wysoko, kształtu litery V, z końcami lekko zaokrąglonym, wiszące blisko policzków. Cięcie uszu niedopuszczalne.
Szyja: Średniej długości, gruba i mocna, bez podgardla.
Tułów: Dobrze rozwinięty.
Linia górna: Prosta i mocna.
Kłąb: Przeciętnie wyrażony.
Grzbiet: Równy, mocny, dobrze umięśniony.
Lędźwie: Średniej długości, szerokie i bardzo dobrze umięśnione.
Zad: Umięśniony i łagodnie opadający ku nasadzie ogona.
Klatka piersiowa: Niezbyt długa, szeroka, jej głębokość stanowi około połowy wysokości w kłębie, żebra dobrze wysklepione.
Linia dolna: Trochę podciągnięta, ale nie jak u charta.
Ogon: Wysoko osadzony. W spokoju zwisający, sięga stawu skokowego lub niżej. Gdy pies jest pobudzony lub w ruchu niesiony jest wyżej, lekko zakrzywiony, czasem powyżej linii grzbietu, ale nie zakręcony. Cięcie ogona niedopuszczalne.
Kończyny:
Kończyny przednie: Oglądane z boku i z przodu-proste.
Łopatka: Średniej długości, ustawiona skośnie, bardzo mocno umięśniona i dobrze związana z tułowiem. Kąt w stawie barkowym około 100-105o.
Ramię: Średniej długości, dobrze umięśnione.
Łokcie: Przylegające do tułowia, nie wykręcone na zewnątrz ani do wewnątrz.
Przedramię: Dostatecznie długie, mocne i umięśnione.
Nadgarstek: Mocny.
Śródręcze: Oglądane z boku jest ustawione trochę skośnie.
Łapy: Owalne zwarte i duże, palce zwarte i wysklepione, pazury szare.
Kończyny tylne :Bardzo mocne i silnie umięśnione, oglądane z tyłu-proste i równoległe. Kąty trochę rozwarte.
Udo: Długie, szerokie i bardzo mocno umięśnione.
Kolano: Kąt w stawie kolanowym około 100-105o.
Podudzie: Dostatecznie długie, dobrze umięśnione, o mocnym kośćcu.
Staw skokowy: Niezbyt wysoko od podłoża, mocny, dobrze związany, nie wykręcony do wewnątrz ani na zewnątrz.
Śródstopie: Niezbyt długie, mocne i prawie pionowe względem podłoża. Obecność wilczych pazurów nie powinna być uznawana za wadę.
Łapy: Nieco dłuższe od przednich.
Chody: Harmonijne, swobodne, skoordynowane, mocne i bez wysiłku. Pożądany ruch to kłus. Galop rytmiczny i swobodny.
Skóra: Gruba, dobrze przylegająca i pigmentowana.
Szata:
Sierść: Na tułowiu i głowie obfita, prosta, twarda, o długości co najmniej 10 cm. Podszerstek bardzo gęsty, delikatny i jaśniejszy.Na kończynach sierść krótsza. Ogon dobrze owłosiony.
Maść :
Łaciata: Maść podstawowa musi być biała, łaty wyraźnie odgraniczone, czarne lub szare.
Jednolita:Czysto biała lub szara.
Wielkość i waga :
Pies: co najmniej 70 cm - idealnie 75 cm.
Suka: co najmniej 65 cm - idealnie 70 cm.
Waga: W proporcji do wzrostu.
Wady: Wszelkie odchylenia od podanego wzorca powinny być uznane za wady i oceniane w zależności od stopnia nasilenia i wpływu na zdrowie i sprawność psa. Pies z nadwagą lub słabo umięśniony. Ogon zawinięty lub skręcony. Brak zębów innych niż P1. Łokcie wykręcone na zewnątrz lub do wewnątrz. Ciężki ruch
Wady duże: Niedostateczny wyraz płci.
Nietypowy wyraz.
Oczy okrągłe, wypukłe.
Oko porcelanowe.
Uszy stojące.
Włos zbyt krótki (mniej niż 8 cm).
Sierść kędzierzawa lub o strukturze innej, niż opisana.
Grzbiet zapadnięty, wysklepiony lub rozchwiany.
Łapy płaskie, odstawione na zewnątrz lub do wewnątrz.
Kończyny tylne zbyt strome.
Iksowata postawa tyłu.
Obecność pręgowania na sierści.
Wady dyskwalifikujące: Agresja lub lękliwość.
Nietypowy wygląd.
Brak siekacza lub kła.
Przodozgryz lub tyłozgryz..
Albinizm.
Brak ogona lub ogon skrócony.
Ogon cięty.
Wysokość w kłębie mniej jak 68 cm dla psa.
Wysokość w kłębie mniej jak 63 cm dla suki.
Każdy pies o nienormalnej budowie i/lub przejawiający zaburzenia zachowania powinien być
zdyskwalifikowany.
N.B. : Samce muszą mieć dwa normalnie wykształcone jądra, w pełni wyczuwalne w mosznie.